zondag 8 september 2013

Het gelukspoppetje van Groesbeek

"En, van wie ben jij d´r eentje... hé, heb ik niet een zus van jou bij mij in de klas gehad?"
De familiaire toon is gelijk gezet, als de Egg-side vlak voor aftrap bijna helemaal vol is gestroomd.
Hier staan niet zozeer de allerbloedfanatiekste ultra´s van Groesbeek opgehokt - nee, de helft van het dorp (die niet voor De Treffers is) is gewoon weer massaal uitgelopen voor een gezellig middagje bijkletsen tijdens een potje voetbal van Achilles.
Ik licht aan de dame naast mij de familie-verbanden toe ("Ah, eentje van De Haan, van De Horst!") en we kwebbelen vrolijk over het Groesbeek van vroeger, dat veel beter was dan het Groesbeek van nu, met al die import, en al die dure projecten overal. We kouten voort, ook als de wedstrijd al loopt, er mengen zich meer dorpelingen in het gesprek. Ik voel me hier wel thuis, in het geboortedorp van mijn paps.
Voorzichtigjes probeer ik te polsen wat de mensen om mij heen denken van de onrust rond de voorzitter en de financiën van de club. Daar praat men hier graag wat omheen. Gewoon hopen dat het overwaait, dat is de teneur.
Na 35 minuten in de eerste helft gaat de vriendelijke dame naast mij er vandoor, richting de kantine, waar zij meehelpt bij het uitschenken van de koffie in de rust. "Alles draait hier nog steeds op vrijwilligers hè", glundert ze trots.
Het is een snoezig amateursfeertje in dit sportpark - stadion is een te groot woord. Je krijgt het gevoel dat je zelf ook nog wel het veld op kunt stappen hier, als de trainer je daarom vraagt: "Rißmann! Geh´ mal Warmlaufen!".
Ik kijk naar een wedstrijd in de Eerste Divisie tussen een amateurclub en een kinderelftal uit Mokum. Is dat goed, vraag ik me af? Of is dit sportieve teloorgang?
In ieder geval zitten de camera´s van Fox overal bovenop, langs het veld en zelfs ver erboven. Het zal dus wel niveau hebben.
Ik vind het eigelijk vooral heel stoer dat Achilles de stap heeft gewaagd. Vijf weken lang hebben ze zich bij De Treffers een kriek gelachen over de billenkoek die de aartsrivaal wekelijks kreeg in de Jupiler League, maar vandaag wint Achilles pardoes voor de tweede keer op rij, en staat de club trots 14e.
Wat zou mijn pappie hiervan vinden, vraag ik mij peinzend af. Ik kan het hem niet meer zelf vragen, helaas. Maar ik kan het wel raden.
Mijn pa hield best van voetbal, maar was niet clubtrouw - eerder een allemansvriend (dat heb ik dus van hem). Vooral gold: ze moesten een lekker biertje tappen. Dat hielp sterk om mijn ouweheer te vriend te houden. Goed, Jan Peters was zijn favoriete voetballer. Daar was hij duidelijk in. Maar dat kwam puur omdat ´Tikkie Breed´ uit Groesbeek kwam. Om diezelfde reden stemde pappa ook altijd op Dries van Agt.
Ik weet in ieder geval zeker dat die ouwe daarboven lachend een vuistje balt, nu Achilles ´29 Groesbeek zo fier op de kaart zet. Want op zijn geboortedorp is hij altijd apetrots geweest.
"Komt ook door jou, Roentje", fluistert hij me vanaf zijn bierwolkje zachtjes in, "want jij bent nu het gelukspoppetje van Groesbeek."
Ik kijk verbaasd omhoog, laat zijn woorden even inzinken. En ja... pa heeft gelijk. Afgelopen maandag won Achilles onder mijn toezicht in Oss haar eerste wedstrijd ooit in het betaalde voetbal, en nu ben ik er opnieuw bij - tweede keer de volle mep van drie punten.
Ik ben het gelukspoppetje van Groesbeek.
******
Achilles ´29 - Jong Ajax, 8 september 2013: 2-1 (1-0), Jupiler League. Toeschouwers: 2.270.
******
(Foto´s: Archilles-koffie-oma op de Egg-side gehuld in pikant panterstreepje, uiteraard in de clubkleuren van Achilles ´29 * nog even de netten ophangen voordat het inschieten kan beginnen * de mascotte van Achilles (oogt als een Zebra met Irokezen-coupe, maar moet een Griekse strijder met helm-met-toefje voorstellen) is uitgewapperd met het vaandel en toogt richting kantine - foto´s van Rißmann)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten