donderdag 6 augustus 2015

Tomboy in Sektor 4

Ze wurmt zich door de rijen van ons sta-vak heen omhoog, komt dichterbij, en wringt zich dan ook langs mij heen. Ik twijfel, terwijl mijn ogen van haar slordige page-kapsel omlaag glijden naar haar ongeschminkte gezicht, of ´ze´ eigenlijk wel een ze is. Haar vermoeide blik, haar samengeknepen lippen - ze kunnen ook van een zachtgebouwde jongeman zijn.
Normaal gesproken zie ik het meteen, of er een tomboy in het spel is, dan wel een meisjesachtige jongen. Nu hapert mijn radar. Wel betrap ik mij op deze gedachte: ze is óf een leuke tomboy, of anders een merkwaardige jongen.
Ze - ik kijk nog eens héél goed, en besluit dat ze een ze is - waadt terug door het gedrang, met geconcentreerd-gepijnigde blik, drie bier tussen haar ranke handen geklemd.
Op weg naar haar vriendin? In Sektor 4 staan traditiegetrouw veel vrouwelijke Union-fans, vaak ook stelletjes. Ze is hier vast met haar liefje.
Links van ons, een paar meter lager in het vak, komt ze met haar bier ter bestemming aan. Ik zie hoe haar pony een stukje opveert omdat ze met kracht lucht uit haar linkermondhoek omhoog blaast, als een locomotiefje dat opgelucht stoom laat bij het binnenrollen van een station.
Tommie, zo noem ik haar maar, geef een pintje af aan een bolle meneer met een blij maar verkreukeld hoofd waar bijna geen tanden in zitten. Die meneer lijkt me niet helemaal goed.
Het tweede biertje dat ze afgeeft, belandt in handen van een lange, slanke jongen met een gaaf gezicht, waarin een vlassnorretje domineert. Hij is zichtbaar een paar jaar jonger dan Tommie, een jochie nog, maar oogt niettemin soeverein. Tommie kijkt gelukzalig op naar hem, terwijl ze met hem proost. Hij kijkt wat stuurs terug, proost onwillig mee.
Ik kan het allemaal goed volgen. De wedstrijd moet nog beginnen, Tommie en de jongen staan met hun rug naar het veld, de jongen in gesprek met de bolle meneer die niet helemaal goed is.
Tommie vlijt zich tegen de jongen aan, die een kop boven haar uitsteekt. Ze drukt haar hoofd tegen zijn schouder en aait hem met haar vrije hand over zijn buik.
De jongen lijkt niets te merken, geeft in ieder geval geen sjoege. Met gefronste wenkbrauwen luistert hij naar de bolle meneer.
Tommie laat haar hand zakken, streelt nu zijn bovenbeen. Daarbij kust ze teder zijn arm. Kijkt verlangend naar hem op.
Er komt niets terug.
Dan glijdt haar hand van de voor- naar de binnenkant van zijn bovenbeen, wrijft over zijn lies. Ze wil een kus, ze hunkert, al is het maar een heel klein zoentje. Zijn blik blijft echter strak gericht op de meneer - hij kijkt zelfs niet op haar neer. Haar jongen is van steen.
Ik kan er niet meer naar kijken.
Tommie wordt gedurende de wedstrijd nog een paar keer bier halen gestuurd. Dat doet ze met overgave. Na het laatste fluitsignaal krijgt ze een zuinig kusje van haar slungel. Ze straalt van geluk.
******
(Foto: Rißmann)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten