Het was een heel gedoe om via AZ-kanalen naar de wedstrijd om de Johan Cruijff Schaal te komen: ofwel moesten we met georganiseerde bussen vanuit Alkmaar oprukken naar de ArenA, ofwel waren we verplicht op per auto aan te komen rollen naar parkeervak P2, alweer we onze vouchers om konden ruilen voor toegangskaartjes.
We kozen voor optie twee, en vroegen ons af waarom het toch in vredesnaam zo complex geregeld was. Angst voor grimmige confrontaties tussen beide supportersgroepen leek ons niet aan de orde. Immers: fans van AZ en Ajax verdragen elkaar in de regel prima.
Tot onze verbazing en hilariteit bleek het in praktijk vooral te gaan om maatregelen waarvan men als organisatoren achteraf kan zeggen: we hebben in ieder geval maatregelen genomen. Want vanaf parkeervak P2 werden we als gezamenlijke Kaaskijkers door stewards en politie naar de ArenA begeleid, alwaar we vervolgens simpelweg werden ´losgelaten´ tussen de Amsterdamse aanhang die daar massaal rondkuierde. En ja, dat ging er conform verwachting heel gemoedelijk en vriendschappelijk aan toe. Veel gedoe om niks dus, al die ingewikkelde aanreistoestanden.
Over de wedstrijd zelf zal ik kort zijn: Ajax iets beter, AZ erg dapper, en arbiter Richard Liesveld had zich opzichtig voorgenomen dat de prijzenkast van Ajax kennelijk nog niet vol genoeg was. Hij woof vlijtig ieder nadeel voor AZ weg, hielp Ajax een handje zo vaak het maar kon, en zal na afloop ´s nachts thuis ongetwijfeld heel tevreden zijn ingeslapen onder zijn Ajax-dekbed.
Veel pikanter voor ons was de situatie van onze trouwe stadionvriend Adje, die al enige tijd vrijgezel is omdat hij de lat voor de ware liefde van zijn leven behoorlijk hoog heeft liggen: de uitverkorene moet namelijk buitengewoon jong, blond én catwalkbestendig zijn. Het geval wilde vandaag dat pal vóór onze kieskeurige loverboy een uitgelezen exemplaar van zijn begeerte had plaatsgenomen. Het fraaie deern zat naast een poepsaaie, zwijgende en niet al te filosofisch ingesteld ogende jongeman, die niettemin haar toch echt vriendje was: ze droegen beiden de gelijke ring.
Het AZ-poppetje haalde heel gedienstig drankjes en hapjes voor haar knul. Hij wist niet half hoe goed hij het had, vonden wij, terwijl wij Adje omstandig attent maakten op het voor het volmaakte Adje-hapje dat voor zijn neus zat.
Adje wimpelde tot onze verbijstering echter iedere mogelijke interesse af. Zelfs toen het arme schaap haar bevallige armpje langdurig aan Adjes voeten legde - de bal ligt dan toch op de doellijn zullen we maar zeggen - bleef onze maat stoïcijns.
We hapten naar adem over zoveel koelte en beheersing bij Adje. Wij hadden er, geloof ik, veel meer last van dan Adje zelf, dat hij deze schitterende blinkende schaal aan zich voorbij liet gaan.
******
AZ - Ajax, 27 juli 2013: 2-3 (na verlenging; 2-2 na 90 minuten; 0-0 na 45 minuten), Johan Cruijff Schaal. Toeschouwers: 48:000
******
(Foto´s: onze vrijgezelle Adje heeft duidelijk Anschluß met knappe blonde AZ-nimf (haar arm ligt aan zijn voeten!) maar lijkt dit totaal niet merken; vrolijke stroom AZ-fans onder omstandige begeleiding op weg naar de ArenA, waar vervolgens iedereen gezellig door elkaar mag lopen - foto´s: Rißmann)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten