vrijdag 2 augustus 2013

De glimlach van Janni

De trouwe volgers van het damestopvoetbal hebben de afgelopen weken tijdens het EK kunnen smullen van de verrassende Deense ploeg, die met een combinatie van hartstocht, mazzel en keihard werken bijna tot de finale reikte.
Het sprookje begon met de onwerkelijke plaatsing voor de kwartfinale, nadat de Deense dames in de poule-fase waren blijven steken op slechts twee remises. De koffers stonden al ingepakt in de lobby van het hotel, zo wil het verhaal, totdat bleek dat loting tussen Denemarken en Rusland (ook maar twee schamele puntjes gehaald) noodzakelijk was, en de Deensen de kwartfinale in zwijnden.
Daar stuitte de fortuinlijke ploeg op eindzege-favoriet Frankrijk, dat ondanks haar surplus aan techniek en snelheid stukliep op ongekende Deense wilskracht. Doelvrouw Lyyke onderscheidde zich met het stoppen van een pingel van Frankrijk-starlet Nécib in de reguliere speeltijd, en keerde in de beslissende penaly-reeks nog eens twee Franse inzetten. Maar het mooiste van deze sprookjesachtige avond voor Denemarken kwam toen linksback Janni Anrth de strafschop ging nemen die de beslissing kon brengen: Arnth legde de bal kalm op de stip, keek op naar het doel en... ze glimlachte.
Janni Arnth had een geweldige wedstrijd achter de rug: defensief de zaakjes op orde, dreigend opstomend langs de linkerflank als het kon, en sober balletjes terugleggend als er even rust in de ploeg moest worden gebracht. En nu kon ze met haar strafschop een zwaarbevochten zege voor haar surprise-ploeg, de underdogs uit Denemarken, uit het vuur slepen. Daar glimlachte ze bij. Zeldzaam ontspannen, maar tegelijk zeker ogend van het resultaat, zette Janni Arnth zich in beweging, raakte het leer hard en zuiver... rang! Denemarken naar de halve finale.
De noeste Arnth schitterde vervolgens ook weer in de halve finale tegen Noorwegen: ze heerste in haar defensie en ze dreigde mee naar voren. Opnieuw ging het in deze wedstrijd met de rug tegen de muur voor de Deense dames, maar ook nu zou er uiteindelijk een strafschoppenreeks uit het vuur worden gesleept. Alleen had de Deense bondscoach, de doorgaans toch zo doortastende Kenneth Heiner-Møller, vandaag de fatale fout gemaakt om in de slotfase van de reguliere wedstrijd Janni naar de kant te halen.
En zo miste Denemarken de glimlachende Janni toen het er écht op aankwam deze avond, vanaf elf meter: Noorwegen versloeg in extremis het Deense team, dat door haar wonderlijke opmars in het toernooi al vergelijkingen opriep het het 'campingsteam' van de mannen die in 1992 in Zweden het EK zo verrassend hadden gewonnen.
Ik vond het verschrikkelijk. Maar Janni zal er, in al haar bescheiden wijsheid, vanaf de bank wel om hebben geglimlacht.

2 opmerkingen:

  1. Jemug de Pemug wat een prima aflevering weer, het leest zelfs leuk en aanstekelijk voor iemand die niet zo met voetbal, met sport bezig is, zoals ik, ik zie ook die andere 'rode draad' in je verhaal zoals respect voor de hard werkende dames voetbalsters, klasse, de emotie daarbij, ook ben je opvallend goed geïnformeerd en niet gehinderd door feiten kennis en oprechte betrokkenheid! klasse Jeroen, kan zo als columnist naar NRC of Volkskrant, ook een leuke wisseling soms tussen middel en doel van je blog..., zo, genoeg veren zo voor nu, maar...je krijgt .....(ook) een glimlach van mij! ;-) XXX!

    Charles de Boever.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je Charles, dank je..! :0) Zou gaaf zijn, als een (sport)krant of ander voetbalmedium me in huis zou willen halen. Ik schrijf gewoon over wat ik meemaak en wat me opvalt in de stadions, en voor de buis, en ben blij als ik daarmee kan amuseren! ;0)

    BeantwoordenVerwijderen