Het is en blijft wonderlijk dat de grootste voetbaltrots van Keulen, de FC, ook in de 2e Bundesliga voor de ene volle hut na de andere blijft zorgen. Ook tegen het onaanzienlijke Jahn Regensburg, dat al bijna zo goed als gedegradeerd is, blijkt het vandaag weer nagenoeg ausverkauft. Dat de FC, ondanks een moeizame seizoenstart na de degradatie, stilaan is opgeklommen richting de 3e stek, de zogeheten Relegationsplatz die in mei recht geeft op beslissingsduels voor promotie/degradatie met de nummer 16 van de hoogste klasse, helpt daar misschien wel een klein handje bij. Maar ook zonder dit soort prikkel, dat in de Nederlandse traditie al snel zorgt voor hordes tijdelijke extra fans die alleen maar in succestijden onder hun steen vandaan komen gekropen, komt de Keulse liefhebber opvallend trouw naar zijn cluppie kijken. In deze even liederlijke als trotse stad hoort de FC namelijk bij de vanzelfsprekende intense band die de mensen ook hebben met de stedelijke dom, het carnaval, en met het lichte, heerlijk frisse Kölsch-pilsener. Blijmoedig chauvinisme is de norm in Keulen. Geen wonder is het dan ook, dat iedere zichzelf respecterende Keulse topband ooit wel eens een innig loflied op de FC heeft opgenomen.
De totale overgave aan ups en downs van de FC betekent overigens nog niet dat de Keulse supporters alles maar goed vinden wat er op het veld gebeurt. De fans blijven weliswaar onvoorwaardelijk komen, zowel in goede als in slechte tijden, maar zijn wel vast van oordeel dat hun
sleeping giant, de 1. FC Köln, altijd top hoort te presteren en met hoge cijfers winnen moet. In die zin lijkt het allemaal precies op wat we kennen van FC Utrecht, in die andere domstad waar de aanhang nimmer moe wordt om boe te roepen naar de eigen helden als die niet ruim genoeg afstand nemen van ploegen waar in het hartsie vân 't lând op wordt neergekeken - we praten dan over ongeveer 15 van de 17 tegenstanders in de Eredivisie.
Anders dan in Utrecht is de sfeer rondom de wedstrijd in Keulen er heel duidelijk eentje van een dagje uit voor het hele gezin. Springkussens, showtjes van cheerlealders (waar ik zwager Martin maar moeilijk van los kan weken), vreettentjes en bierkramen, balletje-trap met herinneringsfoto, overal sponsors die geschenkjes uitdelen - het is compleet kermis rondom het stadion. De lokale Sparkasse deelt vanwege Pasen guitige haasoortjes uit, waarmee je een "bijzondere prijs" kunt winnen als je zo mal bent om ze de hele wedstrijd op te houden, en een camera je uit de oortjesmassa pikt. Bulderend van de lach maar ondertussen toch heel gedwee doen zelfs de meest gestaalde hardliners de kartonnen oren op - ook boven dikke bierbuiken in spijkerjack-met-opnaaiemblemen, en ook boven vervaarlijke ZZ Top-baarden met boze zonnebrillen, zie ik de oren van de Paashaas overal om me heen. De wereld wordt er werkelijk een beetje zachter van - maar zelf kijk ik natuurlijk wel link uit om zo voor schut te gaan lopen, ver buiten het carnavalsseizoen.
In het vak waar Martin en ik zitten, stikt het van het gezinnetjes en wemelt het dan ook van de kinderen. Zelfs grut in de volstrekt onmachtige leeftijdscategorieën wordt meegesleept naar de FC, en bekommerd zien wij een leuk blond moedertje in de weer met drie voor stadionsbezoek veel te prille ukkies, die het na vijf minuten allemaal wel al gezien hebben. Het kroost wordt uitermate ongedurig. Ook oma moet er al snel aan te pas komen om voor aanvullend vermaak te zorgen, en na nog geen half uur gaat puk nummer één onder zeil, gedrapeerd over twee kuipstoetjes met een dikke das onder zijn koppie.
Het is een wat onwezenlijke sfeer, in zo'n Kindergarten-vak, maar gelukkig zitten er achter ons twee wat meer serieus betrokken fans, die onophoudelijk de spelers van hun favoriete elftal uitschelden, afkammen, en van woedend gebrulde aanwijzingen voorzien - van een eenvoud en pieterheid waar u en ik van z'n levensdagen niet op zouden zijn gekomen.
Zo blijft het toch nog een beetje écht voetbal, hier in deze familie-tempel in de domstad aan de Rijn.
******
1. FC Köln - SSV Jahn Regensburg, 31 maart 2013: 2-1 (1-0), 2. Bundesliga. Toeschouwers: 45.600.
******
(Foto`s: zwager Martin in Paashaas-extase voor het stadion; hoog niveau bij de Keulse cheerleaders; uitgeputte peuter wordt te slapen gelegd op twee stoeltjes - foto`s van Rißmann)
Het is en blijft wonderlijk dat de grootste voetbaltrots van Keulen, de FC, ook in de 2e Bundesliga voor de ene volle hut na de andere blijft zorgen. Ook tegen het onaanzienlijke Jahn Regensburg, dat al bijna zo goed als gedegradeerd is, blijkt het vandaag weer nagenoeg ausverkauft. Dat de FC, ondanks een moeizame seizoenstart na de degradatie, stilaan is opgeklommen richting de 3e stek, de zogeheten Relegationsplatz die in mei recht geeft op beslissingsduels voor promotie/degradatie met de nummer 16 van de hoogste klasse, helpt daar misschien wel een klein handje bij. Maar ook zonder dit soort prikkel, dat in de Nederlandse traditie al snel zorgt voor hordes tijdelijke extra fans die alleen maar in succestijden onder hun steen vandaan komen gekropen, komt de Keulse liefhebber opvallend trouw naar zijn cluppie kijken. In deze even liederlijke als trotse stad hoort de FC namelijk bij de vanzelfsprekende intense band die de mensen ook hebben met de stedelijke dom, het carnaval, en met het lichte, heerlijk frisse Kölsch-pilsener. Blijmoedig chauvinisme is de norm in Keulen. Geen wonder is het dan ook, dat iedere zichzelf respecterende Keulse topband ooit wel eens een innig loflied op de FC heeft opgenomen.
De totale overgave aan ups en downs van de FC betekent overigens nog niet dat de Keulse supporters alles maar goed vinden wat er op het veld gebeurt. De fans blijven weliswaar onvoorwaardelijk komen, zowel in goede als in slechte tijden, maar zijn wel vast van oordeel dat hun sleeping giant, de 1. FC Köln, altijd top hoort te presteren en met hoge cijfers winnen moet. In die zin lijkt het allemaal precies op wat we kennen van FC Utrecht, in die andere domstad waar de aanhang nimmer moe wordt om boe te roepen naar de eigen helden als die niet ruim genoeg afstand nemen van ploegen waar in het hartsie vân 't lând op wordt neergekeken - we praten dan over ongeveer 15 van de 17 tegenstanders in de Eredivisie.
Anders dan in Utrecht is de sfeer rondom de wedstrijd in Keulen er heel duidelijk eentje van een dagje uit voor het hele gezin. Springkussens, showtjes van cheerlealders (waar ik zwager Martin maar moeilijk van los kan weken), vreettentjes en bierkramen, balletje-trap met herinneringsfoto, overal sponsors die geschenkjes uitdelen - het is compleet kermis rondom het stadion. De lokale Sparkasse deelt vanwege Pasen guitige haasoortjes uit, waarmee je een "bijzondere prijs" kunt winnen als je zo mal bent om ze de hele wedstrijd op te houden, en een camera je uit de oortjesmassa pikt. Bulderend van de lach maar ondertussen toch heel gedwee doen zelfs de meest gestaalde hardliners de kartonnen oren op - ook boven dikke bierbuiken in spijkerjack-met-opnaaiemblemen, en ook boven vervaarlijke ZZ Top-baarden met boze zonnebrillen, zie ik de oren van de Paashaas overal om me heen. De wereld wordt er werkelijk een beetje zachter van - maar zelf kijk ik natuurlijk wel link uit om zo voor schut te gaan lopen, ver buiten het carnavalsseizoen.
In het vak waar Martin en ik zitten, stikt het van het gezinnetjes en wemelt het dan ook van de kinderen. Zelfs grut in de volstrekt onmachtige leeftijdscategorieën wordt meegesleept naar de FC, en bekommerd zien wij een leuk blond moedertje in de weer met drie voor stadionsbezoek veel te prille ukkies, die het na vijf minuten allemaal wel al gezien hebben. Het kroost wordt uitermate ongedurig. Ook oma moet er al snel aan te pas komen om voor aanvullend vermaak te zorgen, en na nog geen half uur gaat puk nummer één onder zeil, gedrapeerd over twee kuipstoetjes met een dikke das onder zijn koppie.
Het is een wat onwezenlijke sfeer, in zo'n Kindergarten-vak, maar gelukkig zitten er achter ons twee wat meer serieus betrokken fans, die onophoudelijk de spelers van hun favoriete elftal uitschelden, afkammen, en van woedend gebrulde aanwijzingen voorzien - van een eenvoud en pieterheid waar u en ik van z'n levensdagen niet op zouden zijn gekomen.
Zo blijft het toch nog een beetje écht voetbal, hier in deze familie-tempel in de domstad aan de Rijn.
******
1. FC Köln - SSV Jahn Regensburg, 31 maart 2013: 2-1 (1-0), 2. Bundesliga. Toeschouwers: 45.600.
******
(Foto`s: zwager Martin in Paashaas-extase voor het stadion; hoog niveau bij de Keulse cheerleaders; uitgeputte peuter wordt te slapen gelegd op twee stoeltjes - foto`s van Rißmann)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten