dinsdag 23 april 2013

Vertrokken

In een zonovergoten Goffert was het de dag van de vroege vertrekkers, en van een enkel raadsel. Eerst over die vroege vertrekkers. Om te beginnen lijkt de complete ploeg van NEC al geruime tijd met zomervakantie te zijn vertrokken. Lusteloos en afwezig schuift rood, zwart en groen de leren kogel over de grasmat. Of over de zijlijn. Het deert niet. Wordt het Mallorca of Madeira deze zomer - dát is de problematiek die in elf NEC-hoofden dobbert. Of de duvel ermee speelt: als ik naar NEC kom kijken, druipt de landerigheid er nagenoeg altijd vanaf bij de spelers. Tegen de ´grotere´ clubs zie ik ze thuis in de regel bedeesd en niet zelden met forse cijfers verliezen, en tegen de kleiner geachte tegenstanders lijkt de motivatie voor een lekker potje voetbal vrijwel niet op te brengen door het team. Nou, tel uit je winst. Gelukkig is de PEC-selectie duidelijk wél met het goede been uit bed gestapt: blauw-wit dribbelt opgewekt over het veld, uitstralend dat ze zich enorm verheugd hebben op NEC-uit. Ik ben er zeker van dat de busreis van Zwolle naar Nijmegen in luide samenzang is doorgebracht, terwijl koffie en gevulde koeken van hand tot hand gingen. Alle gelegenheid vandaag dus weer voor mij om, niet afgeleid door opwindende acties van de lokale helden, helemaal op te gaan in randzaken. Randzaken, o ja - over vroege vertrekkers had ik het. Naast de voltallige elf van NEC, in geestelijke zin compleet vetrokken, is ook de onverzettelijke Zwolle-goalie Diederik Boer vroeg exit. Bij een vlerkerige actie in zijn doelmond, waarbij hij swingend een NEC-aanvaller uitkapt, verdraait Boer de boel, en moet hij eruit. Keeperswissel - altijd een bijzonder moment. Ook vroeg op pad naar moeder de vrouw: de mij bekende fotograaf Peter Lous, die voor mijn vak Z en vlak naast het doel aldaar dromerig wat heeft zitten staren en knipsen, maar het na 80 minuten ineens welletjes vindt. Hij pakt zijn boeltje fluks in, wuift vaagjes naar een paar collega-fotografen en spoedt zich dan naar taart en koffie thuis. Hij mist daardoor de beslissende 1-3 van Zwolle, die zich vlak voor zijn verlaten stekje op oogverblindende wijze voltrekt. En ook de NEC-fans vertrekken weer vroeg vandaag. In antwoord op genoemde 1-3, met nog vijf minuten regulier plus blessuretijd (zes minuten!) te gaan, glijdt een dikke sliert knorrige nuilers rap de vakken uit. De Goffert lijkt vandaag wel één grote vertrekhal. En dan dat raadsel. Coach Alex Pastoor grijpt in de tweede helft naar het aloude dreigende middel van het collectief warm laten lopen door de reserve-spelers. Daarbij blijft volgens ongeschreven wet normaal gesproken de doelman in de dugout zitten, omdat deze collectieve waarschuwing normaal gesproken falende veldspelers moet opjutten. Maar vandaag begint ook doelman Khalid Sinouh aan een warming-up. Het lijkt me hartstikke leuk als Sinouh wat speelminuten krijgt, daar niet van, maar afgezien van ongelukkig gedrag in de zestien bij de 0-2 van Fred Benson valt eerste keus Gábor Babos nu echt niet zo veel te verwijten. Daarmee is het mij een raadsel wat Pastoor beoogt met het uit de dugout zenden van Sinouh. Wil hij Babos tarten? Of juist Sinouh een beetje voor joker zetten? Of gaat het om iets anders? Vette toestanden? Spijkers op laag water? Hmm. Vertrek ik toch nog peinzend naar huis. Buiten wurm ik mij door de chagrijnige meute heen. Het is bewolkt geworden. Via de speakers treurt stadsbard Frank Boeijen: "Zeg me dat het niet zo is". ****** NEC - PEC Zwolle, 21 april 2013: 1-3 (0-2), Eredivisie. Toeschouwers: 11.586. (Foto´s: nuilende NEC-fans verlaten vroegtijdig de tribunes; fotograaf Peter Lous bovenop het nieuws - foto´s van Rißmann)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten